Welsh corgi Pembroke.
Welsh corgi Pembroke is een fascinerende en robuuste hond. Hoewel slechts 10 tot 12 centimeter hoog op de schouder, pakt dit kleine ras een klap uit. Ze zijn oorspronkelijk ontworpen om runderen, schapen en ander vee te hoeden.
Hun kortheid was de sleutel omdat ze in staat waren om schoppen van vee te ontwijken, in het bijzonder het vermijden van een schop helemaal door de hoeven net over hun hoofd te laten slingeren. Hun stevige gestalte gaat gepaard met korte maar dikke poten en ze zijn veel langer dan ze lang zijn.
Geschiedenis van Welsh corgi Pembroke.
Dit hondenras werd voor het eerst geregistreerd in de 11e eeuw en werd eenvoudigweg een Corgi genoemd. In 1926 werden ze geaccepteerd door de AKC (American Kennel Club), maar het was pas in 1936 dat twee verschillende rassen werden erkend. Er zijn twee Corgi hondenrassen, de Cardigan Welsh Corgi en de Pembroke Welsh Corgi.
Het belangrijkste verschil tussen de twee is dat men de aanwezigheid heeft van en men heeft het ontbreken van een staart. De Pembroke Welsh Corgi heeft een van nature bobbelstaart. Als een Pembroke wordt geboren met een korte staart, wordt gezegd dat de genetica van zijn voorganger (de Cardigan) is tentoongesteld. Die hond heeft dan zijn staart gecoupeerd en wordt niet gebruikt in het fokproces.
Een ander kenmerk van de Pembroke is dat hij niet zo dik uitgebeend is als de Cardigan. Maar toch stevig en snel in pas. De dikke poten worden op de voet gevolgd door een dikke ondervacht om ze te beschermen tegen het weer en hebben iets langere waakharen.
Vanwege deze dikke vacht moeten ze regelmatig worden geborsteld. Minstens vijf stevige minuten eenmaal per week, maar meer als 15 minuten. Baden moet slechts af en toe worden gedaan. Misschien eens in de twee of drie maanden.
Een ander voor de hand liggend kenmerk van de Pembroke Welsh Corgi (en de Cardigan) zijn de grote oren. Ze staan op en zijn ontworpen om het geluid van hun eigenaar op te vangen terwijl ze commando’s naar hen fluiten in het veld. Hun ogen zijn enigszins ovaal van vorm en deze hondenrassen hebben een scherp gezichtsvermogen.
Het is vanwege hun lange ruggen dat de Pembroke en Cardigan gevoelig zijn voor tussenwervelschijfziekte. Een andere zorg kan heupdysplasie zijn, omdat deze hond erg actief is en graag rent, hun heupen zijn meer vatbaar voor schade. Heupdysplasie is ook te wijten aan de algehele botstructuur. Een goede fokkerij helpt echter om deze medische mogelijkheden te verminderen. Hun gezondheid is over het algemeen goed en deze hondenrassen leven 11 tot 13 jaar oud.
Temperament – Welsh corgi Pembroke .
Wat hun temperament betreft, is de Pembroke actief, liefdevol, toegewijd aan zijn familie en een geweldige metgezel. Ze kunnen buiten leven, maar hunkeren naar het gezelschap van hun familie en zijn beter geschikt om binnen te zijn. Hun grootte maakt ze compatibel met het leven in een appartement. Ze vereisen echter wel dagelijkse lichaamsbeweging en mentale stimulatie. Een mooie lange leibandwandeling en wat speeltijd met een paar speeltjes kunnen aan deze eis voldoen en ook een langdurige band creëren.
De kleinste van de herdershonden.
Er wordt aangenomen dat de Pembroke Welsh Corgi vlaamse wevers vergezelde die het Kanaal overstaken naar Wales op of rond 1107.
Corgi’s, zowel Pembroke als hun grotere, langere, zwaardere neven. De Cardigan hebben hun geld verdiend, knabbelend aan de hielen van vee. Evenals het hoeden van ander vee, het spoelen van ongedierte, het bewaken van boerderijen en het bieden van loyaal gezelschap.
Het feit dat hun lichaam, dat in verhouding staat tot grotere honden met uitzondering van stompe, korte benen, plus hun verbazingwekkende behendigheid, hen in staat stelde om weg te rollen van de schoppende hakken van wat ze ook hoedden. Het zijn geweldige kleine atleten.
Een ander onderscheidend kenmerk tussen Pembrokes en Cardigans … Pembrokes hebben geen staarten… sommigen worden zelfs zo geboren! De twee rassen waren pas in 1934 van elkaar vervreemd. Pembrokes werden erkend door de American Kennel Club in 1934. Vesten een jaar later.
Ze wegen meestal tussen de 24-30 pond.
Ze houden van eten! Pas op dat ze niet zwaarlijvig worden, omdat het hun rug extra belast.
De Pembroke Corgi is geen sloddervos op de inlichtingendienst. Ze zijn uitzonderlijk intelligent en gemakkelijk te trainen met behulp van positieve bekrachtiging. Stemgevoelig, blijf kalm, bij het trainen van je Corgi. Het wordt sterk aanbevolen om uw puppy zo snel mogelijk in te schrijven voor puppy kleuterschool en / of socialisatieklassen. Inherent op hun hoede voor vreemden, heeft een groot aantal veel socialisatie met mensen nodig, vooral op jonge leeftijd om te voorkomen dat ze timide, verlegen of agressief worden.
Fokken – Welsh corgi Pembroke.
Omdat ze zijn gefokt om op hakken van vee te knijpen, is het erg belangrijk om ze te corrigeren terwijl ze nog jong zijn, mocht uw pup het met u proberen. Het is het beste om zo vroeg mogelijk te beginnen, om ernstige gedragsproblemen later te voorkomen. Voorzichtigheid is geboden bij kleine kinderen… een Pembroke zou niets liever willen dan hun eigen kudde kinderen om de baas te zijn en te organiseren.
Een goed gesocialiseerde, goed getrainde Pembroke is een geweldig huisdier voor een actief persoon of gezin. Pembrokes houden ervan om bezig te blijven en kunnen gemakkelijk bijhouden wat je ook doet. Ze hebben een opmerkelijk uithoudingsvermogen en snelheid voor zulke kleine honden. Ze gedijen en blinken uit in wedstrijden zoals flyball, gehoorzaamheid, hoeden, volgen en behendigheid. Het behagen van hun volk is hun beloning.
Ze zijn langlevend, gemiddeld tussen de 12-15 jaar.
Pembrokes zijn een enigszins gezond ras. Veel voorkomende gezondheidsproblemen, de meeste genetisch, zijn: de ziekte van Von Willebrand (erfelijke stollingsproblemen), degeneratieve myelopathie (progressieve ziekte van het ruggenmerg, waarvan ook wordt aangenomen dat het erfelijk is), heupdysplasie, glaucoom, progressieve retinale atrofie en obesitas.
Als je Pembroke-eigenaren vraagt om hun huisdieren te beschrijven, hoor je:
Druk, actief, alert, gedurfd, snel, loyaal, aanhankelijk, onvermoeibaar, geweldige waakhond, krachtig, goed met kinderen, op hun hoede voor vreemden, energiek, aanhankelijk en leuk.
Ze houden van en hebben behoefte aan lange wandelingen en veel interactieve speeltijd met hun mensen. Pembrokes zullen alles achtervolgen wat beweegt, dus een omheinde tuin is belangrijk. Omdat ze de neiging hebben om zwaarlijvig te worden als ze niet voldoende worden geoefend, moet je voorzichtig zijn met wat en hoeveel je ze voedt. Voldoende beweging helpt ook om ongepast gedrag te beperken, met deze snel verveelde wanneer niet bezige hond die is gefokt om de hele dag op een boerderij te werken.
Wees voorzichtig rond water.
Door die stompe, korte benen zijn Corgi’s geen zwemmers. Als je ze meeneemt varen, doe dan een reddingsvest aan. Laat ze niet zonder toezicht rond zwembaden.
Hoe graag ze ook buiten zijn, dit is geen hond om kenneled of alleen buiten te laten. Pembrokes hebben hun mensen nodig.
Verzorging is een makkie.
Het zijn twee keer per jaar zware loodsen; lente en herfst. Baad alleen als dat nodig is. Borstel regelmatig met een stevige borstel.
Kortom: Doe je huiswerk.
Onderzoek het ras. Praat met Pembroke Corgi eigenaren. Ze zijn een prachtig huisdier voor de juiste persoon of familie. Uitvoeren; loop niet weg van puppy’s bij dierenwinkels, advertenties en rommelmarkten. Ze bestendigen alleen gruwelijke puppymolens en slordige, onervaren fokkers in de achtertuin.
Het kost misschien wat meer, maar een gerenommeerde, verantwoordelijke fokker is de beste keuze voor een gezondere, gelukkigere hond. Als u zich geen fokker van goede kwaliteit kunt veroorloven. Neem dan contact op met onderdak en reddingen. Omdat Pembrokes populair zijn bij oudere eigenaren, worden velen overgegeven vanwege niets meer dan levensomstandigheden. Misschien vind je daar je nieuwe beste vriend. Geduldig wachtend op jou en een eeuwig thuis.
