Hond adopteren Griekenland.
Hond adopteren Griekenland ! Het verhaal is grappig, schattig. Zelfs ontroerend en daarom wilde ik het vandaag met jullie delen. Het is trouwens lang geleden dat ik meer persoonlijke anekdotes op deze blog heb geschreven. Ik heb het gemist! Bovendien zal deze onze fietstocht naar Azië en zelfs ons leven veranderen.
Vorige week, toen we aan een nieuwe fietsdag begonnen, zagen we in de verte een klein zwart dier en vervolgens een auto die het met opzet probeerde aan te rijden. Eerst dachten we dat we hallucineerden. Maar de auto joeg hem naar de ingang van het veld. Op de tegenoverliggende rijstrook.(Hond adopteren Griekenland)
Toen de automobilist weg was. Kwamen we dichterbij en een klein hoofd kwam uit de struiken en gaf ons een traktatie: een kleine puppy van minder dan 3 maanden oud, volledig geen idee. We vroegen ons toen af of de automobilist hem opzettelijk bang probeerde te maken zodat hij niet meer de weg op zou gaan of dat hij er om moest lachen… Eén ding is zeker: we hadden geen zin om deze puppy hier alleen achter te laten. Aan de rand van een weg, ver van elke woning.
- Rustige hond adopteren.
- Hond adopteren Griekenland ervaringen.
- Adoptie honden gratis.
- Hond adopteren Nederland.
De pup had weinig overlevingskans.
Laten we eerlijk zijn. Sinds vorige week, nog voordat deze pup opdook. Ik wilde al schrijven over de dood. Langzaam evolueren op de weg is een zekere dood ontmoeten. Het is walgelijk, aangezien de auto een massavernietigingswapen is. Sneller, sterker, krachtiger en goed gedempt: nu, dankzij SUV’s, heb je niet eens het gevoel dat je een kat in een pannenkoek verandert. Vreselijke foto’s. Op de fiets reizen betekent ook geconfronteerd worden met deze rauwe, schrijnende en ongelooflijk gewelddadige realiteit.
Deze kleine pup dicht bij de snelweg (we zaten op de ventweg parallel aan de snelweg) en had totaal geen idee. In de omliggende kilometers geen huizen, geen dorpen, alleen velden en afval langs de kant van de sporen. Hoe is hij daar gekomen?
Zoals je wellicht hebt kunnen lezen in ons zeer recente artikel over hondenaanvallen op fietsen (grappig dat we het een paar dagen geleden schreven), hebben we veel liefde voor honden. Dus probeerden we deze pup te troosten en hem wat water te geven. Daarna hoopten we dat hij ons zou volgen om hem daar een beetje weg te krijgen.
De prioriteit: Hem op de fiets krijgen.
We stapten toen op onze fietsen en hij volgde ons onmiddellijk. Echt gevolgd! Voor een paar korte kilometers. Aangezien hij een puppy is, hebben we besloten om snel genoeg een oplossing voor hem te vinden om hem niet voor niets uit te putten of hem in gevaar te brengen. Dat is goed, de zijkanten van de weg zijn bezaaid met afval…
Noch één, noch twee, we vonden een eerste krat. Die we afsloten met een rok, aangeboden door de monniken van Meteora! Deze eerste oplossing leek ons wreed, we begrepen meteen dat het daar te warm was. Gelukkig vonden we niet ver weg een tweede krat en wat touwen langs de rand van de velden. De mogelijkheid om de set af te sluiten en toch wat lucht achter te laten!. (Hond adopteren Griekenland).
Op dat moment ontspande hij zich meteen. Meestal, als we een puppy of kitten tegenkomen op de weg op het platteland. Brengen we het naar een dorp waar we denken dat het een betere overlevingskans heeft. Het is niet perfect, maar vaak accepteert het dier de beweging van de fiets helemaal niet. Ringo is speciaal, Ringo is kalm, schreeuwt niet, huilt niet. Integendeel, het kalmeert.
De slag van de wandelstok gedragen door een ouderling uit het eerste dorp dat we ontmoetten, overtuigde ons er deze keer zeker van om het anders te doen: we namen hem aan boord zolang we hem geen geschikte situatie vonden.
Hongerig en uitgedroogd.
We gaan zo snel mogelijk naar een stad waar we iets kunnen vinden om hem te eten te geven. Als hij borstelig is met zijn babyhaar, voel je echt de leegte in zijn buikje. Dan laten we hem zo snel mogelijk drinken. Bij de eerste stop bekijken we het wat dichterbij. Zijn haar zit vol met stekelige. Gekrulde haarballen die onaangenaam voor hem moeten zijn. Er zijn ook een paar wonden, teken, vlooien. Op zich niets verontrustends, maar ook niets bemoedigends.(Hond adopteren Griekenland).
Bij de eerste hap begrijpen we meteen dat Ringo al een tijdje niet genoeg te eten heeft gehad. Hij verslindt de kom nauwelijks. We geven hem niet te veel zodat zijn lichaam opnieuw leert om rustig voedsel op te nemen. Arme Loulou!
Na 60 km met hem, vinden we een klein koel plekje om het bivak aan de rand van een rivier te zetten. We zullen zien of hij bij ons blijft, hij slaapt absoluut niet bij ons. Onze tent is al alleen voor ons tweetjes!
- Hond adopteren Griekenland België.
- Pandora honden Griekenland.
- Honden uit Griekenland Antonia.
- Hond adopteren Zakynthos.
Oké, hij heeft ons geadopteerd!
In de vroege ochtend is Ringo er niet alleen. Hij wordt ook geïnstalleerd bij de ingang van onze tent en houdt de wacht. Het is een groot feest als hij ons daar uit ziet komen. Het geeft niet, we zijn officieel zijn meesters, ook al hadden we dat niet per se zo beschouwd. Wat we ook doen, het ligt in onze handen. (Hond adopteren Griekenland).
De volgende dagen ontvouwen zich als volgt. Met steeds meer nabijheid en vertrouwen. We maken hem zoveel mogelijk schoon. Knippen al het haar waar de bolletjes te vast zitten en wachten ongeduldig om hem naar een dierenarts of een serieus asiel te kunnen brengen.
We hebben inderdaad niet meteen toegang tot een dierenarts omdat we ver van de steden zijn en we in het weekend zijn. Het is dus noodzakelijk om 4 dagen met hem te trappen (inclusief maandagochtend) om hem te kunnen laten onderzoeken. Ik krijg onderweg een goede kleine vlooienaanval!
En we omarmen het terug! – (Hond adopteren Griekenland).
Deze dagen gaan zo goed en vullen ons met zoveel geluk dat de gedachte om hem naar een opvang te brengen steeds verder weg komt. We zijn al gehecht geraakt aan degene die zojuist een gedwongen inbraak in ons nomadische leven heeft gedaan.
Het is het lot, we hebben elkaar beloofd dat als een hond ons op een dag zou volgen. We hem zouden adopteren en dat zijn naam Ringo zou zijn. Het is 4 jaar geleden dat we wilden adopteren. Zonder te willen (onze reis eerst, hondje daarna) en alle honden die we op straat leuk vinden heten Ringo terwijl ze wachten tot de onze in ons leven komt. Maar misschien is hier eindelijk onze Ringo!
Uiteraard stellen we onszelf veel vragen: is dit het moment? Voor ons die op de vlucht zijn voor de hittegolf betekent dit dat we moeten blijven. Blijf daar, in dit land met verzengende en saaie temperaturen die ons tot het uiterste drijven. Omdat een puppy van 2 tot 3 maanden vaccinaties, een paspoort en een kar nodig heeft om te reizen.
We zullen ons moeten organiseren, wacht, zie. En wij die klagen over te veel gewicht om te dragen met zijn zeer waarschijnlijke toekomstige 30 kg … We voegen er ineens zoveel kilo’s aan toe! Dan, wij die op zoek zijn naar de off-road… We zullen de reis moeten aanpassen aan deze nieuwe metgezel en het prikkelt de droom een beetje! Zou hij dan niet beter af zijn met een liefhebbend gezin en monumenten? Hij heeft een kans om geadopteerd te worden! . (Hond adopteren Griekenland).
Deze twijfels die op de weegschaal wegen, doen hem niet kantelen. We weten dat Ringo goed voor ons is en dat wij goed voor hem zijn, dat is het belangrijkste!
Een gemakkelijke adoptieprocedure.(Hond adopteren Griekenland)
We hadden verwacht dat het ingewikkeld zou zijn. Na 4 dagen bij ons te hebben gereden. Ging Ringo eindelijk naar de dierenarts die zijn leeftijd schatte: nog geen 3 maanden oud. De loulou heeft nog zijn melktanden. Daarnaast hebben we het gevoel dat hij niet helemaal of nauwelijks gespeend is. We vermoedden het een beetje aangezien hij nog niet helemaal op zijn pootjes staat.
De dierenarts was blij en op de hoogte van de situatie in zijn land. Hij adviseerde ons om op de vaccins te wachten. Dacht er toen over na, deed ze toch. Deed de hondsdolheid niet voor het geval dat. Vertelde ons toen dat hij het zou doen tijdens de herinneringen aan de eerste vaccins en de datums zou veranderen zodat dat we niet nog langer in het land vastzitten. Je moet namelijk 20 tot 30 dagen wachten tussen het eerste vaccin en de booster.
Dan 21 dagen na die woede te hebben gedaan om Griekenland te verlaten. De pup moet minimaal 3 maanden oud zijn voor hondsdolheid. Zodat we 2 maanden niet geblokkeerd zijn. Het was daarom fijn om een meegaand dierenarts te vinden.(Hond adopteren Griekenland)
Ringo werd ook ontwormd, wat vitamines ingespoten en alles was goed. De loulou is in topvorm en we voelen al, na 4 dagen bij ons, dat hij weer op de been is. We hebben het voor 30 € voor dit eerste bezoek. We wachten op de prijs van herinneringen met het paspoort en de elektronische chip, maar deze mag in totaal niet hoger zijn dan 100 €. Ongelooflijk ! Nu hoeven we alleen nog maar 3 weken te wachten in de regio van Thessaloniki onder verzengende hitte en een kar te vinden!
Hoe een hond adopteren in Griekenland?
De hond moet meer dan 3 maanden oud zijn om te worden ingeënt tegen hondsdolheid, een belangrijk vaccin voor het verlaten van het territorium.
Het enige dat u hoeft te doen. Is naar een dierenarts gaan die een eerste dosis vaccins zal toedienen.
Het is noodzakelijk om ten minste 21 dagen te wachten om de vaccins terug te roepen en om het vaccin tegen hondsdolheid effectief te laten zijn.
Het is gechipt zodat de hond kan worden geïdentificeerd indien nodig
Ten slotte wordt er een paspoort voor hem gemaakt.
Vanaf nu mag de hond de grenzen over. Het is eigenlijk vrij eenvoudig, maar de procedure kost wat tijd!
