Duitse herder

Duitse herder

Duitse herder.

De Duitse herder, ook bekend als de Elzasser wolfhond in het Verenigd Koninkrijk. Is lid van de Herding Group en is de op een na populairste hond in Amerika. Deze grote hond wordt vaak gebruikt in politiewerk vanwege zijn ongelooflijke intelligentie.  Snelheid en gehoorzame aard.

Duitse herder

Geschiedenis.(Duitse herder)

De Duitse herder wordt beschouwd als een relatief nieuw ras met een oorsprong die dateert uit 1889 en werd officieel erkend door de American Kennel Club in 1908. Kapitein Max von Stephanitz staat bekend als de oprichter van het ras. Ttoen hij een hondenshow bijwoonde in Karlsruhe.(Duitse herder)

Duitsland. Hij zag een indrukwekkende. Wolfachtige hond met gele en bruine kleuren. Hij kocht de hond en registreerde hem als de eerste Duitse herdershond.

Von Stephanitz bleef de hond fokken op kwaliteiten zoals intelligentie.

Behendigheid en gehoorzaamheid. De populariteit verspreidde zich naar Amerika, waar de eerste Duitse herdershondenclub in 1913 werd opgericht. Helaas daalde de populariteit van het ras in 1917 toen de Eerste Wereldoorlog uitbrak en alles wat Duits gerelateerd was werd gemeden.(Duitse herder)

De hond maakte echter een comeback na de Tweede Wereldoorlog. Toen ze werden gebruikt door zowel asmogendheden als geallieerde troepen. Deze oorlogshonden werden gebruikt als bomdetectoren, boodschappers, schildwachten en bewakingswerk. Na de Tweede Wereldoorlog brak het ras in twee varianten. De Duitse herdershonden van Duitsland waren na de oorlog in slechte conditie en de beste lijnrassen waren schaars. De Amerikaanse Duitse herder werd veranderd om de schuine achterkant van Duitse herders te creëren die we vandaag de dag zien.

Beschrijving- (Duitse herder)

Het volgende is afgeleid van de AKC-standaard:

Jas: Het ras kan zowel lange als kortharige vachten hebben, waarbij kort haar vaker voorkomt. Hun kleuren zijn er in tan / zwart, rood / zwart. Helemaal zwart en sable.
Hoofd: Het hoofd moet proportioneel zijn. Met een neus die parallel loopt aan het voorhoofd en wangen die niet uitsteken. De mond moet goed gesloten zijn en de snuit is veerkrachtig. De oren staan hoog op het hoofd en de ogen moeten alert en zo donker mogelijk zijn.
Lichaam: Ze zijn een groot ras, met een gewicht van 75-95 lbs. Het ras moet langer zijn dan ze lang zijn en een krachtige houding hebben. De staart moet bossig zijn en het spronggewricht bereiken.
Defecten:

Alle witte of lever/blauw gekleurde jassen.

Langharige jassen worden beschouwd als een defect in de American Kennel Club.
Als de hond langer of korter is in lengte en hoogte met meer dan een centimeter.
Oren die zijn bijgesneden of hangen.
Gecoupeerde staarten of staarten die naar boven buigen.(Duitse herder)

Temperament. (Duitse herder)

Duitse herders zijn ongelooflijk intelligente, actieve en gehoorzame honden. Hun fysieke bekwaamheid en moed maken hen de populaire keuze als werkhonden voor politieagenten en zoek- en reddingsteams. De loyaliteit en beschermende aard ten opzichte van de eigenaar maakt het ook een populaire keuze als waakhond. Ze zijn niet overdreven vriendelijk tegenover vreemden en kunnen achterdochtig zijn tegenover gasten in hun territorium. Ze kunnen territoriaal zijn en zijn niet altijd goed met andere dieren.

Zorg. (Duitse herder)

Grooming: Duitse herders hebben een dubbele vacht die het hele jaar door werpt en minstens twee tot drie keer per week moet worden geborsteld. Het baden van dit ras ontdoet de hond van oliën die nodig zijn om zijn vacht gezond te houden. Dus regelmatige baden zijn niet nodig.
Woonsituatie: Deze honden doen het het beste in grotere ruimtes met ruimte om te rennen.
Oefening: De hond heeft dagelijks fysieke en mentale oefening van ten minste 30 minuten nodig. Anders kunnen ze destructief worden.
Geschatte levensduur: 10-14 jaar
Veel voorkomende gezondheidsproblemen: Als gevolg van vroege inteelt is de Duitse herder vatbaarder voor gezondheidsproblemen zoals heupdysplasie en artritis. Doofheid die op latere leeftijd optreedt. Wordt ook vaak gemeld.

Het overzicht:

Gezinnen met andere huisdieren moeten voorzichtig zijn met het krijgen van een Duitse herder. Dit ras is niet geschikt voor het leven in een appartement en heeft dagelijkse lichaamsbeweging en verzorging nodig. Degenen die de tijd nemen om het ras te trainen. Worden beloond met een loyaal en liefdevol huisdier.

Ledematen.

VEO’s hebben rechte. Parallelle benen, waarbij de achterpoten merkbaar naar achteren zijn getrokken. De schouderbladen en het opperarmbeen zijn langwerpig. Schuin gerangschikt. De hoek van de humeroscapulaire articulatie is ongeveer 100°. De onderarmen van het dier zijn recht, draaien in ellebogen strak tegen de zijkanten gedrukt en lange verende middenhandsbeenderen. Staande in een lichte hoek.

De achterpoten zien er massiever uit door de gespierde dijen. De onderbenen van de hond zijn matig lang. Maar zonder overmatige verlenging zijn de middenvoetsbeentjes sterk, bijna steil. De poten van de “Oosterlingen” hebben een klassieke ovale vorm met poten in een bult en dichte zwarte pads.

Hygiëne.

Om uw leven in de toekomst te vereenvoudigen. Vormt u bij uw puppy het concept van hygiëne als een noodzaak die onvermijdelijk is. Vergeet niet dat de Oost-Europese herdershond geen Pommeren is die met één hand kan worden geïmmobiliseerd. En als het huisdier zich vanaf jonge leeftijd verzet tegen hygiënische procedures. Dan zal het onmogelijk zijn om het te “overtuigen” wanneer het dier opgroeit en spiermassa opbouwt.

Dagelijks kammen.

Anders wordt het ras als pretentieloos beschouwd en vereist het geen professionele zorg. Zo zal het dagelijks kammen van het VEO twee keer per jaar nodig zijn. Tijdens het ruiseizoen. Tussen deze periodes door wordt dode wol een of twee keer per week verwijderd met een borstel of rubberen wanten. Het wordt aanbevolen om de Oost-Europese herdershond twee keer per maand te wassen als het dier niet door plassen rent. In de zomer kun je jezelf beperken tot zwemmen in een open vijver, waar het ras dol op is.

Wandelen en lichaamsbeweging.

Oost-Europese herdershonden zijn actieve en sterke honden. Hoewel ze in uithoudingsvermogen inferieur zijn aan hun Duitse familieleden. Dienovereenkomstig zou het laden ervan in training en wandelingen minder moeten zijn dan Duitse herders. Tot 7-8 maanden is een VEO-puppy bijvoorbeeld verboden voor elke fysieke activiteit. Het enige waar een kind op kan rekenen zijn korte excursies in het park en zwemmen in rivieren en meren. Als het weer warm genoeg is. Puppy’s mogen ook geen helmen met gewichten hebben. Hoewel dergelijke accessoires niet verboden zijn en een goede hulp kunnen zijn bij het trainen van een hulphond.

Bij volwassenen worden traditionele festiviteiten aan de lijn niet beoefend.

Als een volwassen “oriëntalist” naar buiten is gegaan. Moet hij stoom kunnen afblazen. Meestal zijn 1-2 uur voldoende voor het ras om op te warmen. Waarin je objecten op sneeuw of zand kunt slepen, racen voor een fiets, joggen in ondiep water en zwemmen. Maar dit alles is op voorwaarde dat het huisdier gezond is.

Voor zieke en koude honden zijn alle sporten. Inclusief water, strikt gecontra-indiceerd. Bovendien is het in het eerste levensjaar van een Oost-Europese herdershond beter om geen springoefeningen aan te bieden. Zoals elk groot ras zijn dergelijke oefeningen van VEO moeilijk. Wat de slijtage van de gewrichten alleen maar versnelt.